Перевод: с польского на английский

с английского на польский

z jedzeniem

См. также в других словарях:

  • jedzenie — n I, blm 1. rzecz. od jeść Jedzenie mięsa, ryb. 2. «to, co się je; pokarm» Smaczne, obfite jedzenie. Częstować jedzeniem. Zastawiać stół jedzeniem …   Słownik języka polskiego

  • gardzić — Nie gardzić czymś «chętnie z czegoś korzystać»: Lubił koniak, czarną kawę, śpiew i ładne kobiety. Nie gardził dobrym jedzeniem. K. Moczarski, Rozmowy. Jest autorem tzw. ambitnym, ale nie gardzi też formami popularnymi (...). T. Drewnowski, Próba …   Słownik frazeologiczny

  • lizać — 1. pogard. Lizać czyjeś, komuś buty, stopy itp. «zabiegać pokornie, służalczo o czyjeś względy, łaski, korzyć się przed kimś»: Inaczej zaśpiewacie – czarodziejka wzięła się pod boki – gdy jutro smok was pochlasta, podziurawi i potrzaska piszczele …   Słownik frazeologiczny

  • wypitka — Ktoś (dobry, skory itp.) do wypitki i (do) wybitki «o dobrym kompanie do wszystkiego»: – Czy generał Wolff czymś pana poczęstował? – Oczywiście! Karl Wolff był człowiekiem do wypitki i do wybitki. Lubił koniak, czarną kawę, śpiew i ładne kobiety …   Słownik frazeologiczny

  • lizać — ndk IX, liżę, liżesz, liż, lizaćał, lizaćany liznąć dk Va, lizaćnę, liźniesz, liźnij, lizaćnął, lizaćnęła, liźnięty, lizaćnąwszy 1. «przesuwać po czymś wysuniętym językiem (zwykle dla zwilżenia lub zjedzenia czegoś)» Lizać lody. Kot lizał miskę… …   Słownik języka polskiego

  • nakryć — dk Xa, nakryćkryję, nakryćkryjesz, nakryćkryj, nakryćkrył, nakryćkryty nakrywać ndk I, nakryćam, nakryćasz, nakryćają, nakryćaj, nakryćał, nakryćany 1. «położyć coś na czymś (na kimś); przykryć, osłonić, otulić» Nakryć dziecko kołderką. Nakryć… …   Słownik języka polskiego

  • nieść — ndk XI, niosę, niesiesz, nieś, niósł, niosła, nieśli, niesiony 1. «iść dokądś z czymś, trzymając coś, najczęściej w rękach lub w jakiś sposób na sobie, przytrzymując rękami» Nieść paczkę w ręku, pod pachą. Nieść worek na plecach. Nieść walizkę.… …   Słownik języka polskiego

  • poplamić — dk VIa, poplamićmię, poplamićmisz, poplamićplam, poplamićmił, poplamićmiony «zrobić wiele plam na czymś, pokryć plamami; zaplamić» Poplamić obrus, podłogę, ubranie. Palce poplamione atramentem. poplamić się 1. strona zwrotna czas. poplamić Dzieci …   Słownik języka polskiego

  • przegryźć — dk XI, przegryźćgryzę, przegryźćgryziesz, przegryźćgryź, przegryźćgryzł, przegryźćgryźli, przegryźćgryziony, przegryźćgryzłszy przegryzać ndk I, przegryźćam, przegryźćasz, przegryźćają, przegryźćaj, przegryźćał, przegryźćany 1. «przeciąć gryząc… …   Słownik języka polskiego

  • smakosz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y a. ów «ten, kto lubi jeść smaczne potrawy, delektuje się wyszukanym jedzeniem, napojami i zna się na nich» Wybredny smakosz …   Słownik języka polskiego

  • stoliczek — m III, D. stoliczekczka, N. stoliczekczkiem; lm M. stoliczekczki zdr. od stolik Stoliczek do kart. Stoliczek dla lalek. ∆ Stoliczku, nakryj się «magiczna formułka z bajki, mająca spowodować pojawienie się stolika obficie zastawionego smacznym… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»